Waar waren jullie toen het misging?
‘De marathon zat er al op voor ons allemaal. We hadden op een terrasje gezeten voor een drankje en een donut, een paar honderd meter van de plek waar later de bommen ontploften. We zaten nog maar net in de metro richting ons huurhuis buiten de stad toen de eerste foto’s binnen kwamen via de social media.’
Hoe zag de stad er vervolgens uit?
‘Een enorme omslag. De marathon begon als een onvoorstelbaar feest. Meer dan 500.000 toeschouwers zongen ons toe en zwaaiden met spandoeken waarop ze ludieke teksten hadden geschreven. Een heerlijke sfeer. Na de aanslag ben ik met een ander nog teruggegaan naar stad. De tegenstelling had niet groter kunnen zijn. Veel politie, wegversperringen van Hummers met zwaailichten, commando’s met machinegeweren. Bijna een war zone.’
De NOS had jullie al snel gevonden.
‘Het is onvoorstelbaar hoe snel dat gaat. Ik heb gesproken met de Volkskrant, NOS op 3, NRC, Omroep Gelderland. Misschien ook wel logisch. Van de 73 Nederlanders die meedoen zijn wij de grootste groep met ook de snelste deelnemers daarbij.’