Koffie drinken in Ethiopië

‘Mijn onderzoek in Ethiopië begon zonder concrete afspraken, zonder begeleiders en met een brede onderzoeksvraag. Ik wilde erachter komen van wie de bevolking van een bepaald gebied afhankelijk is tijdens voedselonzekere periodes. Probleem was dat ik er helemaal geen contacten had. De eerste weken heb ik daarom genetwerkt in de hoofdstad Addis Abeba en Bahir Dar. Dat was heel gezellig en ook nuttig. Door de gesprekken kon ik uiteindelijk onderzoek doen in het gebied dat ik op het oog had. Dat lag erg afgelegen en de bewoners hebben er weinig middelen van bestaan. Coöperaties en de private sector zouden een grotere rol kunnen spelen, maar die worden onderdrukt door de regering. Boeren en handelaren moeten suiker, koffie en boter heel goedkoop aanbieden en mogen niet doorgroeien. Wat me het meest opviel in Ethiopië is dat de mensen er veel socialer zijn dan in Nederland, ondanks hun armoede. Ethiopiërs eten gezamenlijk en veel knusser. Ze zitten dan met zo’n vier personen om een plaat met een soort pannenkoek (enjera) met groente en vlees erop en eten dan met de handen alles lekker op. Het meest heb ik genoten van het koffieritueel dat ik een aantal keren mocht meemaken bij vrienden. Het traditionele koffieritueel kan wel anderhalf uur duren. Eerst worden de bonen gewassen en geroosterd op het vuur, daarna wordt het tot poeder gestampt. Daar gaat kokend water overheen voor de eerste kop. In dezelfde pot met poeder wordt nog een paar keer water gedaan, dus elke kop koffie wordt helaas wel slapper. Met gras en bloemen op de grond, een schaal met kollo (popcorn of geroosterde gerst) en een signaal van wierook weet iedereen dat je welkom bent voor koffie.