Voor mijn stage wilde ik iets doen met een vorm van stedelijk milieubeheer die zich laat inspireren door de biologie. Deze strategie heet ‘biomimicry’. Als we bijvoorbeeld begrijpen hoe relaties tussen individuele cellen samen kunnen leiden tot complexe en aangepaste organismes zoals planten en dieren, kunnen we dit toepassen op de stad, wanneer je de stad ziet als een soort super-organisme. Via een docente kwam ik in contact met Bio- TRIZ, een bedrijf in het Engelse Bath dat gerund wordt door een Russisch echtpaar, twee academici.
Ik heb geholpen inhoud te maken voor een database. Het echtpaar had een stapel klaarliggen met wetenschappelijke artikelen over biologische fenomenen. Ik moest interpreteren welk ‘probleem’ wordt opgelost in dit fenomeen en welke ‘principes’ hierbij gebruikt worden. Bedrijven kunnen dan hun probleem op dezelfde manier ‘vertalen’ en in de database zoeken naar passende oplossingen zoals die in de loop van miljoenen jaren evolutie zijn ontstaan. Maar deze vertaalslag bleek lastig: het is verrassend moeilijk om duidelijk te bepalen waarvoor iets is in de biologie.
Kort na mijn aankomst vond ik een betaalbare kamer bij een oudere dame thuis. Helaas was zij weinig thuis, daardoor was ik in het begin veel alleen. Na twee weken kreeg de dame bericht van de sociale woningbouw. Ze waren er achter gekomen dat ze een kamer verhuurde, ik moest eruit. Uiteindelijk heeft dit goed uitgepakt want ik kwam terecht bij een gezinnetje van drie, bij wie ik het ontzettend naar mijn zin heb gehad. Ik genoot ervan om met ze te praten tijdens het avondeten en de wandelingen in het weekend. Zij moesten lachen om mijn directheid, omdat ze gewend zijn aan een omslachtige en beleefde manier van praten. Ik bewonderde op mijn beurt hun subtiele formuleringen en goede gevoel voor ironische humor.