Eugene van Meteren
Op een warme zomermorgen spreekt een bewoner mij aan: ‘Eugene, de laatste tijd hangt er bij mij in de kamer en hele nare geur en het lijkt of het door de warmte steeds erger wordt. Volgens mij komt de geur bij de buurman vandaan.’ Ik beloof de jongedame vandaag nog langs te gaan om te kijken wat er aan de hand is.
Een half uur later klop ik op de deur van de buurman, maar er wordt niet open gedaan. En ook al is de deur dicht, de stank komt mij tegemoet. Ik maak me zorgen, dus ik besluit de kamer in te gaan om te zien of er wat aan de hand is. Zodra ik de deur open doe, valt mijn mond open van verbazing. Dit heb ik nog niet eerder gezien: overal staan volle vuilniszakken, allemaal op elkaar gestapeld tot aan het plafond. Er is een pad vrij gemaakt vanaf de deur tot aan het netjes opgemaakte bed en de kledingkast. Voor de rest staan er alleen maar volle vuilniszakken. Ik denk bij mezelf: ‘Hoe kan je hier in hemelsnaam leven?’ En het vreemde is, het bed ziet er superschoon en netjes uit. Als ik de kamer uit loop, komt er een knappe jongeman in een mooi pak mijn richting op. Hij blijkt de bewoner van de kamer. Al jaren. Hij studeert in Wageningen en werkt een aantal uren per week bij de bank.
Hij maakt zijn belofte waar: ’s maandags is de kamer opgeruimd en brandschoon.
Ik vertel hem dat ik zojuist in zijn kamer ben geweest omdat er geklaagd was over stankoverlast en dat ik overdonderd ben door het bijzondere schouwspel dat ik heb aangetroffen. Hij lacht vriendelijk naar mij en zegt dat het al op de planning stond om de vuilniszakken in het weekend op te gaan ruimen. Ik geef hem het voordeel van de twijfel en vertel dat ik maandag weer langs kom.
Eugene van Meteren is beheerder bij studentenhuisvester Idealis. Hij schrijft voor Resource over zijn belevenissen. Lees al zijn columns op resource-online.nl