Commentaar door: Chandrashekhar Dengale, bachelor International Agribusiness and Trade en Mith Chaudhari, master Global Chain Management
Chandrashekhar
: ‘De huidige regerende partij, de Congress Party, is nu tien jaar aan de macht. Indiërs zijn erg boos op de huidige regering, vooral de enorme corruptie zorgt voor onvrede. Het schandaal rond de bouw van Ardash bijvoorbeeld. Het gebouw was bedoeld voor oorlogshelden, maar 25 appartementen zijn spotgoedkoop verkocht aan betrokken politici en ambtenaren. En bij het 2G spectrum schandaal, over de verkoop van frequenties voor mobiel bellen, is ruim twintig miljard euro verdwenen.’
‘Heel veel Indiërs hebben zwart geld in Zwitserland. Ze zeggen dat als dat allemaal naar India zou gaan, dat we het rijkste land ter wereld zouden zijn. Ik heb op internet gezien dat het om ongeveer een biljoen euro gaat, dat is een een met twaalf nullen.’
Mith
: ‘De verwachting is dat Narendra Modi de nieuwe premier wordt. Onder zijn leiding is de deelstaat Gujarat sterk ontwikkeld, met een focus op technologie. In de peilingen krijgt hij 30 procent meer stemmen dan de concurrentie. Het land heeft echt veranderingen nodig en Modi gaat die brengen.’
‘India heeft veel afgelegen gebieden, ongeveer tweederde is landbouwareaal. Maar er is ook overal internet, en daardoor weet iedereen nu dat er verkiezingen zijn. Daarom wordt er een hoge opkomst verwacht. Mensen hebben een stempas met hun naam en een foto. Stemmen gaat digitaal, via een stemcomputer. Het is heel veilig, we verwachten geen gekke dingen. Je stemt op een scherm, je kunt maar een keuze intoetsen en niemand anders kan zien wat je doet. Stemmen worden meteen geregistreerd.’
‘Ik verwacht dat er van alles gaat veranderen onder Modi. Nu zijn er veel hoger opgeleiden werkloos, mensen met een master of zelfs met een PhD. Industrie moet in elke stad ontwikkeld worden en aan de infrastructuur moet ook nog veel verbeteren. Er worden metro’s gebouwd, maar in slechts drie steden. Dat moet beter. Een studie medicijnen kost in India bijna net zo veel als in de Verenigde Staten. Onbegrijpelijk is dat, waar gaat dat geld heen?’