Wielrennen scheurt de maatschappij in tweeën. De groep wielerfans is al jaren groeiende, want de racefiets wint aan populariteit, zeker ook onder Wageningse studenten. In veel studentenhuizen staat tussen de lege bierkratjes en het vergane meubilair een peperduur snelheidsmonster en de hippe oude modellen worden gebruikt om naar de campus te fietsen. Aan de andere kant weet ik dat ik een impopulaire mening verkondig als ik het opneem voor de wielrenners: wij terroriseren volgens sommigen immers de fietspaden van Nederland.
Zelf ben ik met het fietsen opgegroeid. Mijn ouders namen ons mee op fietsvakantie en leerden ons hoe wij ons behoorden te gedragen op de fiets. Op mijn fietsje vol bagage stak ik altijd braaf mijn hand uit en ging ik aan de kant voor inhalers. Als ik voorrang kreeg waar ik dat niet had, bedankte ik met een vriendelijk gebaar.
Mijn ouders leerden ons hoe wij ons behoorden te gedragen op de fiets
Inmiddels is de vakantiefiets omgeruild voor een racefiets en dat maakt voor medeweggebruikers een wereld van verschil. De racefiets, het onsmakelijk strakke pakje en de helm hebben namelijk een reputatie opgebouwd. Wielrenners gaan een stuk harder dan regulier fietsvolk en vliegen daarom overal voorlangs, tussendoor en doorheen. We zoeken de grenzen op en ik kan alleen voor mezelf spreken als ik zeg dat we daar niet overheen gaan. Ik heb immers de cursus Beschaafde Wielersport van mijn ouders gehad.
We hebben ons een flinke portie haat op de hals gehaald. Toen ik van de zomer op de Grebbedijk fietste, week een scooter die van tegengestelde richting kwam doelbewust richting mijn kant van de weg, om op het laatste moment toch weer uit te wijken. Op diezelfde dijk werd mijn huisgenootje in het voorjaar begooid met eieren en bespoten met curry vanuit een langs scheurende auto.
We hebben ons een flinke portie haat op de hals gehaald
Afgelopen week reed ik over de Amerongse berg, waar het met lekker weer altijd stikt van de wielrenners, die massaal de fiets uit de schuur halen om de Hollandse heuvels te bedwingen. Aldaar halen de auto’s te pas en te onpas in, ook als vanaf de ene kant een renner aan het klimmen is en er vanaf de andere kant eentje naar beneden komt denderen. Zelfs een inhalende auto vanaf de andere kant kan de bestuurders niet tegenhouden.
We zijn gezamenlijk verantwoordelijk voor onze veiligheid in het verkeer. Wielrenners: hou je aan de regels en fiets beschaafd. Andere weggebruikers: laat wielrenners die de grenzen opzoeken geen reden zijn om over die grenzen heen te gaan. Als een wielrenner zich niet aan de regels houdt, kun je hem of haar daarop attenderen. En voor iedereen: veilig verkeer begint bij jezelf.
