Is dit De Born? Al dat groen, die bomen en waterpartijen. Het wuivende graan langs het pad bij Orion, de knotwilgen bij Atlas. Hoezo een saaie campus! Als het aan de creatievelingen achter de Eetbare Academische Tuin ligt, ziet de campus er zo groen en duurzaam uit als in bijgaande plaatjes. De groep Project EAT presenteerde vorige week in Forum het eindproduct van anderhalf jaar werk.
Alhoewel tuin misschien niet helemaal het juiste woord is. Het project behelst niet minder dan een complete herinrichting van de oostkant van de campus. Deze ‘hotspot’ van de Born moet volgens de initiatiefnemers hét visitekaartje van Wageningen UR worden. Wageningen als ‘wereldleider op het gebied van vernieuwende academische tuinen’. Met een amfitheater, boomgaard, diverse (spartel)vijvers en een plek om de principes van agroforestry te laten zien. Wilgenpaadjes en slootjes om het kwelwater in toom te houden. En een ingenieus hydrologisch systeem, aangedreven door een batterij hometrainers.
De kans dat dit plan in zijn geheel wordt overgenomen is miniem
Elike Wijnheimer
Anderhalf jaar zijn een zestigtal (voornamelijk) studenten bezig geweest in brainstormsessies, workshops en ontwerpbijeenkomsten om te komen tot een breed gedragen plan. Toch is de kans dat het ooit van de grond komt gering, reageert desgevraagd Elike Wijnheimer (Facilitiar Bedrijf), coördinator buitenruimte van de campus. ‘De kans dat dit plan in zijn geheel wordt overgenomen is miniem.’ Dat wil niet zeggen dat ze de plan niet mooi vindt. Maar het realiteitsgehalte is volgens haar klein. Afspraken zijn niet gemaakt. Zelfs niet over de locatie van de tuin. ‘Formeel heeft het plan geen enkele status.’
‘Ik heb drie vragen’, reageerde Joris Fortuin, hoofd Education Facilities. Eén: wat kost het om aan te leggen? Twee: wat kost het onderhoud? En drie: wie gaat die organiseren? Dat zijn precies de vragen die de Raad van Bestuur gaat stellen als ik met zo’n plan aan kom zetten.’ Volgens Fortuin is het plan te omvangrijk en daarom waarschijnlijk ook te duur. Hij adviseert daarom het plan in stukken te hakken.’ Maar volgens Fiona Morris, alumnus, landschapsarchitect en leider van het ontwerpteam, is dat moeilijk. ‘Het is een integraal ontwerp, waar je niet zomaar delen uit kunt halen.’
Morris vindt dat de organisatie nu aan zet is. ‘Dit is een cadeau van ons aan Wageningen UR. Tot nu toe was het allemaal vrijwilligerswerk. Zonder steun kunnen wij dit niet verder ontwikkelen. Wij kunnen die stap niet maken. Het is niet realistisch om dat van ons te verwachten.’ Volgens Wijnheimer is het nog niet zo ver. ‘Sinds twee maanden is de stuurgroep Campusontwikkeling bezig een plan te maken voor de hele campus. Dit gebied is daar maar een onderdeel van.’ Sommige ideeën vindt ze overigens best bruikbaar. ‘Zo’n amfitheater bijvoorbeeld is best leuk op die plek. We komen zeker nog wel terug bij EAT.’