Commentaar door Mabel Chigora en Taruvinga Badza, beiden MSc Plant Sciences en uit Zimbabwe
Mabel
: ‘Zimbabwe heeft altijd al meegedaan met de Olympische Spelen, maar nog nooit met de Winterspelen. Cricket en voetbal zijn de belangrijkste sporten bij ons, maar ik weet zeker dat iedereen nu voor de televisie zit om de Spelen te zien. We volgen alle sportevenementen waar Zimbabwe meedoet – echt allemaal. Iedereen kijkt de wedstrijden, en zingt mee met het volkslied. Ook als we de regels van sommige sporten niet kennen. Het gaat om het gevoel van trots dat je erbij voelt. Ik hoop dat Sotsji het begin is van een traditie, waarbij steeds meer mensen ons land vertegenwoordigen in winterse sportdisciplines.’
Taruvinga
: ‘Zimbabweanen zijn gek op sport . Ook wintersport, hoewel skiën niet snel met ons land wordt geassociëerd, want in Zimbabwe zelf is eigenlijk geen sneeuw. De meeste mensen kennen het alleen van tv, en er zijn weinig kinderen die ervan dromen later skiër te worden.’
Mabel
: ‘Zelf heb ik nooit sneeuw gezien voordat ik naar Nederland kwam. In de koudste regio’s van Zimbabwe is alleen wel eens grondvorst. Maar de afgelopen vijftien jaar hebben veel Zimbabweanen om politieke reden het land verlaten. Die hebben soms wel de mogelijkheid om aan wintersport te doen.‘
Taruvinga
: ‘Ook voor de beeld dat de wereld van Zimbabwe heeft kunnen de Winterspelen belangrijk zijn. Wanneer de internationale gemeenschap naar ons land kijkt, dan zien zij het vaak vooral als een land in ontwikkeling. Met deelname aan een evenement als de Olympische Winterspelen, kunnen we laten zien dat er ook allerlei interessante dingen gebeuren in Zimbabwe.’
Mabel
: ’Zimbabweanen hebben een sterke binding met hun land. Ondanks dat de skiër al zo lang in Europa woont, voelt hij zich nog echt een Zimbabweaan. Dat zie je veel onder Zimbabweanen. Een tijdje in het buitenland wonen maakt je bewust van wat je thuis hebt, waardoor je nog trotser wordt op je land.’