Natapol Thongplew,
Promovendus Environmental Policy Group, uit Thailand ‘Het is goed om Bevrijdingsdag te vieren, het einde van WOII. Maar ik vraag me wel eens af of jonge mensen wel weten wat de dag betekent. Op Bevrijdingsdag wordt niet stilgestaan bij vrijheid. Ik zie vooral mensen dronken worden en genieten van de vrijheid die ze hebben. Voor mij betekent vrijheid dat je kan doen wat je wilt binnen de beperkingen van de wet en de cultuur, en zelf verantwoordelijkheid blijft nemen. Ik snap trouwens niet waarom je bij het Bevrijdingsfestival niet je eigen eten en drinken mee mag nemen.’
Luis Carter Leal,
Promovendus Business Economics, uit Chili ‘Op Bevrijdingsdag viert Nederland het einde van de Duitse bezetting. Wageningen maakt dan een transformatie door, je kunt niet meer fietsen in de stad. Wat ik wel een beetje gek vind, is het contrast tussen de activiteit op de berg met de oude voertuigen, het echte herdenken met steeds minder veteranen, en het centrum met jongeren die alleen maar feest vieren. In Chili vieren we Onafhankelijkheidsdag, met een speech van de president, een militaire parade en drinken en dansen we in een ramadas (een soort feesttent). Voor mij betekent vrijheid zelf keuzes kunnen maken en nergens toe gedwongen worden.’
Chizu Sato,
Onderzoeker/docent Sociology of Consumption and Households Group, uit Japan ‘In Japan eindigde de oorlog op 15 augustus. Om twaalf uur ’s middags sluiten we onze ogen een minuut om iedereen die stierf in de oorlog te gedenken. Maar mijn land verloor de oorlog. Ik heb ook in de VS en Canada gewerkt. De Amerikanen beschouwen zich als winnaars, Canada is daar iets anders in. Maar in beide landen betekende dat voor mij een cultuurshock. Het is belangrijk om over de verschillende kanten van WOII te leren. De dag dat de Duitsers de overgave tekenden, is voor de Nederlanders natuurlijk een dag om te vieren. Maar het belangrijkste van die viering is dat we dat geweld niet herhalen en voor onze toekomst leren van de lessen uit het verleden.’
Luis Gerardo Rosade Loría,
Masterstudent Plant Sciences, uit Mexico ‘Ik ben hier pas een paar maanden, maar heb al gehoord over het bevrijdingsfestival. Dat je het einde van een oorlog viert met een feest lijkt me prima. Wij vieren Onafhankelijkheidsdag met vuurwerk en een presidentiële rede. Realiseer je wat vrijheid betekent, maar vier het met een feest. Laatst ben ik trouwens met een vriend het museum de Casteelse Poort binnengewandeld, en heb wat gezien over Wageningen en de Tweede Wereldoorlog. Helaas was alle informatie in het Nederlands. We moesten om uitleg vragen en hebben later op internet meer informatie opgezocht.’
Linda Calciolari,
Bachelorstudent Internationaal landen waterbeheer, uit Italië ‘Bevrijdingsdag in Wageningen is geweldig! De bevrijding is in Nederland ook echt een feestje waard. In Italië lag dat toch anders. In Italië wordt het einde van de oorlog op een andere dag gevierd, en met een officiële plechtigheid.’
Hannah Barnes,
Masterstudent Environmental Sciences, uit Engeland ‘Als je Wageningen googelt, zie je al snel dat hier de capitulatie is getekend. Voor het kleine Wageningen is Bevrijdingsdag iets groots. Eindelijk is er ook iets te doen in de stad. Een vriendin vertelde dat om middernacht het bevrijdingsvuur wordt ontstoken met wat speeches. Goed dat ze dat ook doen. Over vrijheid denk ik verder niet zo na, maar dat komt omdat hier vrijheid is. Victory Day in Engeland vieren we absoluut niet groots. Alle soldaten die in oorlogen stierven herdenken we op Remembrance Day, maar dat is iets heel formeels.’
Rico Meyn,
Bachelorstudent Communicatiewetenschappen, uit Duitsland ‘Wij vieren op 3 oktober de hereniging van Duitsland, maar dat is weinig meer dan een feest in Berlijn. Dat in Nederland en ook Wageningen meer feest wordt gevierd, begrijp ik. Je viert de vrede en vrijheid die je hebt, en de levende herinnering wordt steeds kleiner. Maar het is ook goed om er eens per jaar bij stil te staan dat oorlog iets is om te voorkomen. De helft van de wereld heeft die vrijheid niet. Daar zou je solidariteit mee mogen laten zien, dat mis ik wel.’
Illustratie: Henk van Ruitenbeek