‘Op de middelbare school werden we al streng gewaarschuwd dat drugs slecht zijn. In 2011 zijn vijftienduizend Indonesiërs gestorven aan drugsmisbruik, waaronder veel jongeren. Ik weet ook dat het niet moeilijk is om aan drugs te komen, ook niet als je onder de 18 bent. De regering is extra alert op drugsmisbruik, omdat het de ontwikkeling van het land in de weg staat. Veel van mijn kennissen ondersteunen die visie, ze vinden dat de doodstraf nu eenmaal bij ons rechtssysteem hoort. Indonesië is nog een ontwikkelingsland, zo redeneren ze, en moet dus hard optreden tegen de sociale problemen die daarbij horen. Ik geloof wel dat de doodstraf effectief is in het afschrikken van drugshandel. Buitenlanders die naar Indonesië komen horen het drugsbeleid hier te kennen. Als ze gaan handelen, zijn ze blijkbaar bereid het risico te nemen. Toch ben ik persoonlijk tegen de doodstraf, vanwege mijn religieuze overtuigingen. In het boeddhisme mag je namelijk nooit iemand doden. Ook als iemand grote vergissingen heeft begaan, kiezen we ervoor te vergeven, zodat hij of zij de kans heeft een beter persoon te worden. Indonesië heeft een bijzondere relatie met Nederland, door onze gedeelde geschiedenis. De laatste tijd is die band steeds beter geworden. Voorafgaand aan de verkiezingen vorig jaar is een groep Nederlandse ministers en zakenmannen op bezoek gekomen om te kijken naar mogelijkheden voor samenwerking en investeringen. In het nieuws zeiden ze dat onze regeringen nu op gelijkwaardige voet met elkaar staan. Of de executie van een Nederlander hier verandering in gaat brengen kan ik niet inschatten. Het is natuurlijk geen goed teken dat de Nederlandse ambassadeur is teruggetrokken.’
Ondertussen in … Indonesië
In het nieuws: Zondag 18 januari werden in Indonesië zes van drugshandel beschuldigde gevangenen voor het vuurpeloton gezet. Onder hen was Ang Kiem Soei, de eerste in Indonesië geëxecuteerde Nederlander sinds de onafhankelijkheid.Commentaar van Widya Putra, masterstudent Food Quality Management en afkomstig uit Indonesië.
