Tekst: Eva van der Graaf
Het o zo gevreesde ACT (academic consultancy training). Lisa is er momenteel heel druk mee. ‘We doen een project over massageolie op basis van planten. Gelukkig hebben we een leuk groepje, maar het is best zwaar.’ ACT is Lisa’s laatste stop in Wageningen. ‘Ik verhuis naar Delft, waar ik stage ga lopen op de afdeling phytopathologie van een groot zaadverwerkingsbedrijf. Eigenlijk heeft dat weinig met mijn specialisatie te maken; ik doe breeding and genetics. Maar de stage waarop ik had gesolliciteerd was al bezet, en toen bood het bedrijf dit aan. Vond ik ook wel interessant.’
Bij haar verhuizing heeft Lisa dubbele gevoelens. ‘Aan de ene kant verheug ik me op een nieuw begin, een nieuwe stad. Maar het is jammer dat ik hier mijn vrienden achterlaat. En ik ga de natuur missen. Ik woon op de campus en hoef maar 500 meter te lopen om in de weilanden te staan.’
Lisa hoopt na haar stage een baan of traineeschap aangeboden te krijgen. ‘Zodat ik in ieder geval iets vasts heb. En waar ik dan wil wonen? Waar mensen zijn. Niet in een uithoek. Ik vind het sociale leven veel te belangrijk. Je moet niet leven om te werken, maar werken om te leven.’ Ondanks deze instelling is Lisa trouwens een serieuze student. ‘Dat komt omdat ik van huis uit gepusht ben om hoog in te zetten. Mijn vader heeft niet gestudeerd en heeft daar spijt van. Daarom heeft hij mijn broer, zus en mij altijd aangemoedigd.’
Ik ben van huis uit gepusht om hoog in te zetten