Illustratie: Henk van Ruitenbeek 
Charlotte van der Zon (23) Masterstudent Food Technology
‘Ik maak me weleens zorgen over mijn studieschuld. Tijdens mijn bachelor kreeg ik nog een basisbeurs via het oude stelsel en leende ik een klein beetje bij voor leuke dingen. Nu leen ik evenveel geld als ik toen kreeg en daardoor loopt de schuld veel sneller op. Ik maak me niet per se druk om het afbetalen, want dat wordt iets tussen de zeventig en honderd euro per maand. Dat valt nog wel te overzien. Maar ik wil wél een huis kunnen kopen, en een studieschuld kan zo dertig- à veertigduizend euro schelen op een hypotheek. Daar maak ik me wel druk om. Ook als je weekendjes weg wil, of uit eten gaat, speelt geld een rol. Soms kan het even niet. Dan probeer ik te zorgen dat het de maand erna wél kan. Als student moet je wel een beetje kunnen genieten.’
Lena van der Sman (19) Bachelorstudent Milieuwetenschappen
‘Als ik op Mijn DUO naar mijn schuld kijk, denk ik wel: o ja, dat moet ik ooit terugbetalen. Als milieuwetenschapper krijg ik waarschijnlijk wel een baan, maar het is de vraag hoeveel ik daarmee ga verdienen. Het is mij ook niet duidelijk hoe het terugbetalen straks in zijn werk gaat. De overheid zegt: we pakken de basisbeurs af. Maar ze zorgen er niet voor dat het voor studenten duidelijk is hoeveel ze straks moeten terugbetalen.’
Roos Verstegen (22) Masterstudent Nutrition and Health en lid van studentenraadspartij VeSte (spreekt op persoonlijke titel)
‘Natuurlijk maak ik me weleens zorgen over mijn studieschuld, maar mijn focus ligt nu op mijn studententijd. Mezelf ontwikkelen vind ik zodanig belangrijk dat ik wel een jaartje extra leen om in de studentenraad te zitten. Verder doe ik geen gekke dingen: ik geef uit wat ik heb. Ik ga niet zo vaak shoppen en alleen in de zomer op vakantie. Een studieschuld heeft gevolgen voor als je later een huis wil kopen. Maar ik heb de hoop dat als het de generatie studenten vóór mij is gelukt, het mij ook gaat lukken. Daarbij heb ik het geluk dat ik in 2014 aan mijn bachelor ben begonnen, zodat alleen mijn master in het leenstelsel valt. Dat scheelt. Studie- en studentenverenigingen hebben steeds meer moeite om bestuursleden te vinden. Mensen willen het wel doen, maar uitloop kost geld. Ook zijn er veel studenten die niet goed weten hoe duur hun lening eigenlijk is. Dat blijkt ook uit de reacties die we onlangs kregen op onze drukbezochte informatieavond over studieschuld en lenen in Impulse.’
Eva Koppius (20)
Bachelorstudent Biologie
‘Ik heb niet zo veel stress omdat ik denk dat dertig jaar genoeg tijd is om mijn schulden af te lossen. Achteraf gezien had ik misschien wel wat anders willen studeren, maar ik ga nu niet meer van studie wisselen. Ik denk dat mensen die écht een foute keuze maken nog wel van studie switchen, maar als je een studie kiest die “wel oké” is, weerhoudt de angst voor hogere schulden je ervan om over te stappen. Dan kies je eerder de veilige optie.’
Anna Murashova (20)
Bachelorstudent Economie en Beleid
‘Als je inlogt bij Mijn DUO zie je hoeveel schuld je al hebt opgebouwd. Dat is niet heel leuk. Ik krijg een aanvullende beurs en leen maximaal. Soms zit ik alsnog krap bij kas. Laatst had ik bijvoorbeeld extra zorgkosten en andere onverwachte kosten. Dat zorgt voor stress. Door uitloop doe ik waarschijnlijk drieënhalf jaar over mijn studie. Ik ben gevraagd voor het bestuur van studentenvakbond Student Alliance Wageningen, maar dat doe ik niet. Ik wil niet nóg meer uitlopen, want meer uitloop betekent meer schuld.’
Tom van den Brink (24)
Deed de master Publiek Management aan Universiteit Utrecht en is voorzitter van het Interstedelijk Studenten Overleg (ISO)
‘Studenten maken zich zorgen om de stijgende financiële lasten. Dat komt niet alleen door het leenstelsel; het collegegeld stijgt, de verhoging van de btw maakt alles duurder en de regering wil de rente op de studieschuld verhogen. Dat zijn zorgelijke ontwikkelingen. Het ISO heeft in januari een onderzoek gepubliceerd waaruit heel duidelijk naar voren komt dat er bij studenten een link is tussen lenen en welzijn. Lenende studenten zijn vaker extreem vermoeid, kampen vaker met psychische klachten en maken zich meer zorgen om financiën dan niet-leners. Ook zien veel studenten af van sociale activiteiten omdat het te duur is. Toen het leenstelsel werd ingevoerd werd vaak gezegd dat het geen negatief effect zou hebben op de toegankelijkheid van onderwijs. Maar je gaat niet even makkelijk een lening aan als je weet dat je studieschuld bijvoorbeeld een enorme impact heeft op de hypotheek die je later krijgt. Steeds meer studenten kampen met stress en psychische klachten. Dat is een grote zorg voor onze samenleving.’