Foto: Sven Menschel Maandag was een dag als elke andere in het heilige land. Het conflict is dan wel dagelijks zichtbaar, onder andere door aanwezigheid van het leger in elk aspect van het leven en het wantrouwen dat tussen verschillende bevolkingsgroepen heerst. Maar het is al jaren niet meer écht gewelddadig; het conflict leek passief door te kabbelen. De eerder beschreven waslijst aan instructies waaruit blijkt dat de Hebreeuwse Universiteit de veiligheidssituatie uitermate serieus neemt, leek me dan ook ook nogal overdreven gezien de kalmte die sinds 2014 in het land heerst. Althans, tot dinsdagochtend…
Raketten
‘Er zijn raketten onderweg richting Tel-Aviv’, meldde mijn huisgenoot aan de ontbijttafel. ‘Het Israëlische leger heeft de leider van de Islamitische Jihad in Gaza vannacht gedood en vergeldingsacties zijn ingezet.’ Met het verloop van de dag werd het duidelijk hoe snel de situatie in het heilige land van rustig naar heftig kan veranderen. In 24 uur zijn ongeveer tweehonderd raketten op het midden en het centrum van Israël afgevuurd. ‘Vergelding op vergelding’ leidde ook tot Israëlische raketten op Gaza. Het gehele spektakel veroorzaakte vijftien doden in Gaza en tientallen gewonden in Israël. En het geweld is nog steeds gaande.
Terwijl De Telegraaf ‘oorlog in Israël’ kopt, spreken de Israëlische media hooguit van een oplaaiing van geweld, die als een brandje geblust kan worden
Bezorgde reacties
Bovenstaande suggereert dat het oorlog is in Israel, zoals De Telegraaf maandag kopte – een quote van de Islamitische Jihad, die De Telegraaf zonder perspectief op de voorpagina plaatste, wat leidde tot bezorgde reacties van ouders en vrienden. Onder de internationale studenten was zeker spanning te voelen, maar Israëliërs straalden weinig anders uit dan kalmte. In Israëlische media is het woord ‘oorlog’ niet te vinden. Er wordt meer gesproken over successen van het Israëlische leger en een ‘oplaaiing van geweld’ die als een brandje geblust kan worden. Zoals een Israëlische vriendin meldde, stellen de incidenten voor Israëliërs weinig voor. ‘Natuurlijk is het erg, maar dit maken we eens in de zoveel jaar mee, we zijn het gewend.’ De gangbare houding werd het beste samengevat door deze tip binnen de universiteitsmuren: ‘Het beste steek je je kop in het zand als een struisvogel, dan is het over een paar dagen weer voorbij’, aldus onze docente Arabisch.
Harde woorden
Deze ‘struisvogeltechniek’ blijkt de voorkeurskeuze in Jeruzalem, want het leven op straat verschilde geen haar dat van met andere dagen. Een verleden vol incidenten als deze en een heilig vertrouwen in het Israëlische leger doen je denken dat alles over een paar dagen weer voorbij is. In de tussentijd blijven er naast de raketten harde woorden heen er weer vliegen tussen Gaza en de Israëlische regering. President Netanyahu belooft Gaza te blijven bombarderen zolang raketten blijven komen en de Islamitische Jihad belooft hetzelfde zolang Gaza gebombardeerd wordt. Met deze harde woorden suggereert de politiek geen spoedige afloop. Voor nu rest er niets anders dan hopen dat de positieve verwachtingen van de Israëliërs in mijn omgeving gunstig uitpakken en de ‘rust’ inderdaad binnen een paar dagen is wedergekeerd.