Bewapend met een bat-detector, mijn mobiel en een Dopper vol koude koffie word ik door mijn baas achter een elektriciteitshuisje op een oude camping neergezet. Dit is wel een héél donker hoekje. Ik pak mijn mobiel en word verblind door het licht van het schermpje. Ermelo, 3:30 uur – aankomst. Veel activiteit, voornamelijk dwergvleermuizen.
Het is goed bijverdienen, vleermuisonderzoek. Maar je maakt rare uren, soms staat de wekker om twee uur ‘s ochtends. Vervolgens sta je twee tot drie uur lang te turen naar de foeragerende vleermuizen. Soms zijn er geen vleermuizen, dan dwalen mijn gedachten af.
Ermelo, 4:00 uur – laatvlieger gespot. Ik sta in het bos. Vleermuizen zijn niet zo eng, ik ben vooral bang voor de grotere zoogdieren. In het pikkedonker word ik me er heel erg van bewust dat Nederland sinds kort zijn eigen wolvenroedels heeft. Die zijn rond deze tijd vast ook wakker, op zoek naar een lekker hapje. Mijn aandacht voor de vleermuizen verzwakt. Áls er een wolf in de bosjes zit, wat doe ik dan? Hurken, me kleiner maken? Of zal ik een stok pakken om mee te zwaaien en me heel groot en intimiderend opstellen?
Als er een wolf in de bosjes zit, wat doe ik dan?
Twee weken geleden kwam ik in aanraking met nog een ander soort predator: de Boze Buurman. Hij is er – heel luidruchtig – niet van gediend dat ik op zijn grond sta. Hij blaast zich op en transformeert van een gewone man op klompen tot een gevaarlijk roofdier. Ik kom voor hetzelfde vraagstuk te staan: zielig afdruipen? Of in de tegenaanval gaan? Ik besluit om de Boze Buurman te laten grommen. Hij bijt niet en ik zie ook geen stok om mee te zwaaien.
In Ermelo begint het langzaam licht te worden. 4:25 uur – de vogels beginnen te fluiten. Eerst een voorzichtige merel, dan een vermoeide houtduif en dan ontwaken in het bos de dieren één voor één. Voor mijn voeten schuifelt een egel door het gras. In de dageraad vliegen de vleermuizen weer naar huis. Het is mijn taak om te kijken waar ze naar binnen vliegen. Het elektriciteitshuisje blijkt geen vleermuisplek. Rond 5:30 uur beweegt er toch iets groots vanuit het bos mijn richting op. Een wolf? Een hert? Het is mijn collega. Tijd om naar huis te gaan. Slapen, net als de vleermuizen.
Ilja Bouwknegt is 23, bachelorstudent Bos- en Natuurbeheer, is actief bij studievereniging WSBV Sylvatica en doet ’s nachts wel eens vleermuizenonderzoek.
