Volgens Resource-blogger Geert van Zandbrink zijn de genderneutrale Forum-toiletten het levende bewijs dat van de (hoge) nood prima een deugd te maken is. Een blog over gents, ladies en mikken op z’n Lebo’s.
Liever wacht je even tot je thuis bent, want daar zit je toch net wat lekkerder, maar soms moet je echt. Zelfs gedurende de beperkte contacturen van het Lebo-leven moet je wel eens naar de wc. Al is het maar om je Dopper bij te vullen. En aldaar ontspint zich regelmatig een interessante situatie die me steeds opnieuw aan het denken zet.
Voor serieuze studenten die zich nooit ophouden bij de toiletten van de Lebo: centraal in de hal bevindt zich een toiletruimte, met op de vier deuren van de afzonderlijke hokjes tweemaal een bordje met een mannetje en tweemaal een bordje met een vrouwtje. Zelden zijn beide mannentoiletten bezet en moet ik wachten tot er eentje vrijkomt. Dit in tegenstelling tot mijn geliefde vrouwelijke collega’s: regelmatig staan zij geduldig in een rijtje te wachten.
Nergens voor nodig, als je het mij vraagt. ‘Gebruik toch gewoon de mannenwc’s,’ moedig ik de geduldige dames doorgaans aan. Meestal wordt mijn advies niet ter harte genomen, helaas. Wellicht wordt de mannen-wc te vuil bevonden. Dat kan ik begrijpen, maar zo erg is het nou ook weer niet. Al vraag ik me al sinds ik in Wageningen studeer af hoe het kan dat ik nooit eens een urinoir vind met een volledig schone vloer eronder. Zo moeilijk is het toch niet om te mikken?
Dit alles staat in indrukwekkend contrast met de gang van zaken op Forum. Weggestopt in een hoekje van de begane grond zit daar een genderneutrale toiletruimte, waar het allemaal zeer gesmeerd loopt. Alledrie de hokjes zijn bedoeld voor zowel ‘gents’ als ‘ladies’, zoals de deuren duidelijk maken. Wellicht heeft het oneven aantal hokjes (en de derhalve onmogelijke taak om een eerlijke verdeling te maken) de ontwerper ertoe gezet om alle hokjes dan maar voor iedereen toegankelijk te maken.
Recent trad ik deze toiletruimte binnen om deel te worden van een sprookjesachtige sensatie. Ik moest in de rij staan om er binnen te kunnen, maar dan krijg je ook wat: in plaats van de penetrante geur van vergeefse pogingen tot mikken, werd ik onthaald door de frisse geur van make-up remover. Toen ik stomverbaasd mijn Dopper stond bij te vullen, zag ik naast mij een dame haar tanden poetsen. Wat een verademing om deel te zijn van een samenleving waarin genderbarrières worden doorbroken.
