In Gaia stalden PhD’ers hun spellen uit; miniaturen met boompjes, spellen met pionnetjes en rivierlandschappen. Vijftien PhD’ers uit twaalf landen stonden dinsdag in Gaia gebogen over zelfgemaakte bordspellen. Het onderwerp is serieus: hoe gaan onder meer boeren en beleidsmakers in landen als Indonesië, Uganda en Suriname om met water en ontbossing.
Bos, water en mensen. De samenhang tussen deze drie vormt de kern van het SESAM-project (Scenario Evaluation for Sustainable Agro-forestry Management). Het doel: boeren, bedrijven en overheden die leven en werken in tropische agro-bosbouwsystemen helpen door middel van zogenoemde serious games en die games inzetten als een wetenschappelijke methode.
Disfunctioneel
‘De beleidsterreinen waterbeheer, land- en bosbouw zijn heel nauw met elkaar verweven,’ vertelt onderzoeker Erika Speelman, een van de initiatiefnemers, ‘terwijl beleid vaak gebaseerd is op één van de drie disciplines. Dat leidt tot disfunctioneel beleid. De stem van lokale belanghebbenden gaat verloren bij het maken van plannen voor landschappen en de ontwikkeling van een groene economie. Met dit project willen we games maken die betrokkenen kunnen gebruiken om de afhankelijkheden tussen lokale contexten zoals waterbeheer, bosbouw en boerenbedrijf beter te begrijpen. En dat terwijl ze de games tegelijkertijd kunnen gebruiken om boeren te helpen.’
Na verschillende spelrondes zien we relaties ontstaan
Margaret Githinji, PhD’er bij de Information Technology Group
In Gaia werd tijdens de tussentijdse bijeenkomst duidelijk wat dit precies betekent. De PhD’ers stallen hun spellen uit: miniatuurwerelden met boompjes, bordspellen met pionnetjes en rivierlandschappen. Onder meer lokale boeren en ambtenaren moeten de games gaan spelen. Wat gebeurt er bijvoorbeeld als bos wordt gekapt voor aardappelteelt? Door tijdens het spel beslissingen te nemen, is dat direct zichtbaar. Aardappeltelers kunnen bomen kappen om meer productie te halen; maar kap zorgt voor wateroverlast en erosie, dus waterbeheerders zeggen: ‘Boer, blijf van je bomen af, dan krijg je compensatie.’
Kilimo na Maji Game
Eén van de deelnemers is Margaret Githinji uit Kenia, PhD’er bij de Information Technology Group. Haar spel heet Kilimo na Maji Game en is deel van haar project waarbij ze de beslissingen onderzoekt die boeren maken in hun werk. ‘Ik heb mij laten inspireren door het socio-ecologische systeem in het noordwesten, in het heuvelland rond Mt.Kenya. Het spel wordt gespeeld door tien spelers; zes boeren en vier referentiegroepen, namelijk de overheid, de waterreguleringsinstantie en handelaren. Iedere boer plant tijdens het spelen gewas of gewassen naar keuze en kiest ervoor al dan niet te irrigeren, terwijl referentiegroepen boeren adviseren over gewasopties. Aan het einde van het seizoen oogsten boeren gewassen die ze bewaren of verkopen. Na verschillende spelrondes zien we opkomende relaties tijdens het spelen. Bijvoorbeeld: komen de benedenstroomse boeren samen in opstand als droogte dreigt door overmatig watergebruik bovenstrooms?’ De PhD’ers gaan de komende tijd hun games in het veld spelen met lokale belanghebbenden. Volgend jaar komen ze weer naar Wageningen om hun paper te schrijven.
