Tekst: Guido Camps Als dierenarts werkend in het voedingsonderzoek, denk ik vaak na over dierwelzijn en de rol van dieren in onze voedselproductie. Hoewel in Wageningen vele onderzoekers zich als experts met deze kwesties bezighouden, doe ik dat als dierenarts (en consument) net zo goed.
Met veel interesse heb ik de rechtsgang tussen Dier&Recht en Agractie gevolgd omtrent de Stoppen met Zuivel-campagne. In hoger beroep oordeelde het hof dat de beschuldiging van Dier&Recht onvoldoende steun vindt in de publicaties waarop Dier&Recht zich beroept. Daarom mag Dier&Recht in het kader van een publiekscampagne, gericht tegen consumptie van zuivel, niet als feit presenteren dat het weghalen van kalveren bij de moeder direct bij de geboorte ernstig dierenleed veroorzaakt.
Ik denk dat aan menig boerenkeukentafel het vertrouwen in de Nederlandse rechtstaat even een klein plusje kreeg en los van mijn mening over het dossier is ook dat winst, dacht ik. Nu was alleen de kous hiermee niet af, want in de Correspondent schreef Rutger Bregman niet alleen over een ‘historische blunder van de Nederlandse rechter’, hij ging direct tegen het vonnis van de rechter in door zijn column af te sluiten met de door de rechter verboden woorden, gevolgd door ‘Sue me’. Je kunt het afdoen als literaire vrijheid of hyperbool taalgebruik, maar voor mij voelde het niet goed: het ondergraaft de rechterlijke uitspraak en nodigt uit om deze te negeren. Bovendien kreeg diezelfde rechterlijke macht door Bregman lof toegezwaaid toen Shell tot de orde werd geroepen.
Daar zit de moeilijkheid voor mij. Rechterlijke uitspraken zijn geen keuzemenu. Je kunt niet kiezen welke uitspraak je volgt en welke niet. In een tijd waarin zowel binnen als buiten Nederland de grens van de democratie vaker gezocht en overschreden wordt, hoop ik dat zoveel mogelijk mensen hun best doen om alle onderdelen van de rechtstaat te respecteren en daar valt ook de rechtspraak onder.
Rechterlijke uitspraken zijn geen keuzemenu
Debat over dierwelzijn in de voedselproductie juich ik alleen maar toe, en na de uitnodiging in deze column aan Roos Vonk jaren geleden, ga ik ook met Rutger Bregman graag in debat over dierwelzijn, dierenrechten en consumptie. Want een open debat aan de universiteit doet recht aan de democratie, een rechterlijke uitspraak schofferen niet.
Guido Camps (38) is dierenarts en onderzoeker bij Humane Voeding en OnePlanet. Hij houdt van bakken, bijen houden en bijzondere dieren.
