De winter staat voor de deur en de gemiddelde Bolzanino heeft deze deur al lang versierd met alle kerstfrutsels die op zolder te vinden waren. Want terwijl in Nederland de ene na de andere inperkende maatregel wordt aangekondigd, is er hier gelukkig iets wat zich nog sneller vermenigvuldigt dan de Omikron-variant: de plaatselijke kerstgekte.
Verspreid over de kleine binnenstad zijn er zo’n vijf kerstmarkten, allen met hun eigen karakter. Overal staan schattige houten hutjes waarin je zelfgemaakte kaarsjes, pretzels of sokken kunt kopen. Dichtbij het station is zelfs een klein ijsbaantje aangelegd en aan een huisgemaakte glühwein kun je niet ontkomen. Het zorgt voor een knus stadsgevoel, ook al omdat hier de Italiaanse bevolking wel met de Duitse samenkomt, onder de gezamenlijke noemer van kerst.
Als ik vertel dat ik waarschijnlijk gewoon in Italië blijf met kerst, krijg ik meer dan eens een fronsende blik terug
Zelf heb ik niet zo bijster veel met kerst. Als ik aan m’n medestudenten vertel dat ik waarschijnlijk gewoon in Italië blijf om kerst met vrienden te vieren, krijg ik meer dan eens een fronsende blik terug. Mijn eigen winterpret vind ik eerder op de skipiste. Binnen een uur met het openbaar vervoer vind je hier meer dan acht skigebieden. Als student krijg je een mooie korting op een seizoenspas en aan het begin van mijn Erasmus heb ik m’n eigen uitrusting meegezeuld in de trein naar Bolzano.
Vorige week hadden we een wintersportdag met de sportcommissie van de universiteit. Met drie afgeladen tourbussen reden we naar een klein skigebiedje. Tijdens de lunch hadden ze een DJ-set geregeld die alle schlagermuziek die we het afgelopen jaar moesten missen in drie uur tijd heeft afgespeeld. Op het bovenste puntje van het skigebied waren het weer en het uitzicht prachtig, zie de foto.
Eenmaal terug in m’n kamer bleek een enthousiaste Italiaan precies tegenover mijn slaapkamerraam een partij kerstlampjes te hebben opgehangen waar de Eiffeltoren nog een puntje aan kan zuigen. Ik weet zeker dat de gemiddelde epilepsiedeskundige er een waarschuwingsbord bij zou hebben gezet. Het voordeel is wel dat ik geen wekker meer hoef te zetten, want het is onmogelijk om na achten door het knipperende licht heen te slapen. Gelukkig is dat dan ook het enige mindere in de zee van lichtpuntjes die Bolzano deze maand opfleurt.
Oscar Delissen is vierdejaars student Levensmiddelentechnologie en studeert aankomend half jaar in Bolzano, Italië.
