Tekst: Stijn Schreven | Foto: Guy Ackermans Ze zijn onmisbaar op de campus: schoonmakers, conciërges, cateraars, tuinmannen, receptionisten – de lijst is lang. Resource zoekt deze sleutelfiguren op. Dit keer Johan Bucher (38), moleculair analist bij Plant Breeding.
‘Als kind hielp ik mijn vader mee met klussen. Hij is werktuigbouwkundig leraar op het mbo. Als mijn vader het niet wist, zei hij ‘kom we gaan naar die en die, want die is daar goed in en gaat het ons leren’. Die tip heb ik nooit losgelaten. Mijn moeder zie ik als een kunstenaar. Ze houdt van schilderen, boetseren, alles wat je met je handen doet. Als je die twee mensen kruist, heb je een kans dat je een nakomeling krijgt met beide eigenschappen.
Ik werk nu vijftien jaar in de groep van Guusje Bonnema. Het begon met een project waar we een cameraopstelling voor maakten.
Bij de eerste presentatie die ik gaf, zaten mijn ouders vooraan
Na drie jaar was de PhD’er klaar en stond de camera stil. Toen dacht ik: “Hé, idee: ik hou van Discovery Channel en timelapsefilmpjes. Ik heb een camera, twee lichtbakken. Ik gooi een paar zaden op kiemaarde, kijken wat er gebeurt.” Toen ik dat liet zien, was mijn baas omvergeblazen.
Waar ik achter kwam, is dat planten niet naar ons luisteren. Ze draaien weg van de lens. In mijn vaders lokaal, waar ik vaak kwam, stonden lasrobots. Toen had ik een idee: ik maak gewoon een lasrobot met camera’s eraan en laat die om de plant heen draaien. Ik kreeg een budget en ben thuis gaan bouwen, een jaar lang. Uiteindelijk is het me gelukt, met hulp van vele anderen.
B.A.B.E.T.T.E., V.E.R.A., M.O.L.I. en L.I.N.D.A.. Dat zijn The Golden Girls: cameraopstellingen waarmee we het groeiproces van planten bekijken voor fenotypering. The Golden Girls was een tv-serie met een moraal: door samenwerken kom je verder. L.I.N.D.A. heb ik vernoemd naar mijn moeder. En een apparaat als B.A.B.E.T.T.E. bestaat nog nergens. Daarmee kunnen we specifieke genen bekijken in de plant in 4D.
Bij de eerste presentatie die ik heb gegeven voor de vakgroep, zaten mijn ouders vooraan. Mijn vader zat naast hoogleraar Richard Visser en zei “dat is mijn zoon” en Richard zei trots ‘dat is mijn medewerker’.
