Culinaire campuswensen

Tekst: Marieke Enter

Mao Xiong
Promovendus bij het Laboratorium voor Plantenveredeling
‘Het bedrijfsrestaurant van Unilever vind ik verreweg de beste plek om te lunchen op de campus; de andere eetgelegenheden kunnen daar een voorbeeld aan nemen. De menu’s van de restaurants in Orion en Impulse vind ik saaaaaai. Altijd maar die belegde broodjes… De warme maaltijden zijn ook weinig verrassend, zeker de vegetarische. Bij Unilever is het eten heel gevarieerd, smakelijk én ook nog eens goedkoper dan in de andere eetgelegenheden op de campus. Daarnaast worden de gerechten heel mooi en aantrekkelijk gepresenteerd; vrijwel elk bord is Instagrammable. De Unilever-koks maken er echt werk van. Ik ben bijvoorbeeld gek op yoghurt. In plaats van een kwak yoghurt in een bakje zoals in Orion, krijg je bij Unilever een prachtige coupe met verse vruchten en een laagje confiture. Wat mij betreft mag Unilever de héle campus gaan cateren.’

Leo van der Heijden
Senior Inkoper bij het Facilitair Bedrijf
‘Het valt me op dat steeds meer collega’s tussen de middag een rondje wandelen, en dan ook meteen hun lunch eten. Op zich is dat logisch. We zitten de hele tijd en we hebben duidelijk gebrek aan beweging, een belangrijk gezondheidsrisico. Zo’n lunchwandeling is een belangrijk “beweegmoment” voor kantoorbewoners. Dus een mooie uitdaging voor de toekomstige cateraars op de campus om “wandellunchen” beter te faciliteren? Lunch on the Go? Meer street food?’

Evelien Castrop
Masterstudent Earth & Environment
‘Meestal neem ik m’n eigen lunch mee. Hier in Gaia zit alleen een kleine broodjesbalie en voor mij vult een broodje niet genoeg om het tot een uur of vijf vol te houden. Heel soms halen we Chinees op Campus Plaza, wat altijd prima smaakt. Sowieso heb je op Campus Plaza best veel keuze uit verschillende keukens. Dat ik toch meestal m’n eigen lunch meeneem, is grotendeels gewoonte. En het voorkomt voedselverspilling. Van een restje sla en groenten maak ik liever een lekkere lunchsalade dan dat ik het weggooi. Als WUR mij om advies zou vragen over de menu’s in de diverse eetgelegenheden, zou ik ze vooral adviseren om de hoeveelheid broodjes te verminderen. Ik heb niet per se iets tegen brood, maar kies dan voor brood dat ook vult, zoals volkoren. Anders ben ik na twee uur weer leeg. Het gratis fruit vind ik overigens wél een heel goed initiatief. In het begin greep ik nog weleens mis omdat de bakken dan al leeg waren, maar inmiddels weet ik mijn fruitmoment handiger te timen.’

Marte Stoorvogel
Onderwijsassistent bij Soil Geography & Landscape
‘Ik ga graag een stukje lopen tussen de middag, dus ik vind het een beetje zonde van m’n tijd om ergens uitgebreid te gaan zitten lunchen. Dat zou ik misschien wél doen als ik vooraf wist dat ergens iets heel lekkers op het menu staat, gezellig met een groepje collega’s. Maar voor zover ik weet is nu nergens een overzicht te vinden van wat waar wordt geserveerd op de campus deze week. Als WUR toch de eet- en drinkvoorzieningen onder de loep neemt, dan is het misschien ook een idee om na te denken over nog meer lunchactiviteiten. De lunchlezingen in Impulse vind ik bijvoorbeeld vaak erg leuk. Behoefte aan een eetgelegenheid waarbij je makkelijk met onbekenden kunt socializen, bijvoorbeeld doordat je met z’n allen aan lange tafels zit, heb ik zelf niet zo. Tussen de middag spreek ik juist liever af met mensen die ik ken, om een beetje te relaxen tussen mijn werk door. En voor nieuwe ontmoetingen hebben we natuurlijk The Spot al. Zeker op vrijdagmiddag kom je daar makkelijk in contact met mensen die je nog niet kent. Wat dat betreft voldoet The Spot prima; een nieuwe “campus-kroeg” of iets dergelijks is wat mij betreft niet nodig.’

Vera van den Noort
‘Lunchbaliedame’ in Atlas
‘Dagelijks halen tussen de zeventig à honderd mensen hier hun lunch. Een groot deel van hen is “vaste klant” en zie ik vrijwel elke dag aan mijn uitgiftebalie. Ik werk niet met vaste menu’s op vaste dagen, maar probeer een gevarieerd aanbod te bieden. Althans, binnen de mogelijkheden van deze locatie. Atlas heeft maar een bescheiden keukentje en ik werk hier in m’n eentje, dus dan is het geen optie om een volledige warme maaltijd te bieden. Vroeger hadden we ook wel salades, maar daar zijn we mee gestopt omdat er te weinig belangstelling voor was. De broodjes en de soepen lopen wel goed, waarbij de mosterd- en currysoep duidelijk de favorieten zijn van de Atlas-lunchers. Zelf ben ik ook gek op goed eten. M’n lievelingsgerecht? Dat heb ik eigenlijk niet – ik vind álles lekker.’