Vandaag zit ik precies twintig dagen in mijn nieuwe thuis in Bolzano. Na drie weken lijkt het me een mooi moment voor wat reflectie. Vooruitlevend naar deze maanden, drukte iedereen me op het hart dat een Erasmusperiode het leukste semester van je studententijd is. Eindeloos feesten, nieuwe mensen leren kennen, stadjes bezoeken en tussendoor een beetje studeren. En dat alles met een financiële ondersteuning van de Europese Unie. Wat wil een student nog meer?
Hoewel ik nu al kan zeggen dat van het bovenstaande zeer weinig gelogen is, wil ik hier ook iets zeggen over de moeilijkere kanten van een Erasmus. Vooral voor mezelf, om wat druk van de ketel te halen, maar ook voor anderen die nu of aankomend semester op Erasmus zijn. Een Erasmus in Italië is namelijk niet alleen maar roségeur en Måneskin.
Een week geleden appte ik een goeie vriend dat ik het gevoel had dat ik het leuker zou moeten hebben dan ik het had. Dat ik er voor m’n gevoel niet elke dag uithaal wat er in een Erasmus zit. Terwijl ik in Wageningen misschien eerder een weekendje rust neem, voel ik me hier onvoldaan als ik niet nog even een bergwandeling meepak in het laatste zonnige weekend. Die vriend zei heel terecht dat ik mezelf wat meer ruimte moest gunnen om ook hier m’n ritme en vrienden te vinden.
Dingen waar ik in Wageningen tegenaan loop, zijn natuurlijk ook gezellig meegereisd naar Italië
Er zijn meer dingen die ik in de eerste paar weken af en toe confronterend vind. Zoals dat dingen waar ik in Wageningen tegenaan loop: uitstelgedrag, een onregelmatig slaapritme en een hoofd vol met gedachten, natuurlijk ook gezellig zijn meegereisd naar Italië. Het is niet zo dat ik hier ineens een totaal andere kop op mijn schouders heb. Daarnaast valt het regelen van deze periode me niet bepaald mee. Zo is het vinden van een huis hier minstens net zo moeilijk als in Wageningen. Om maar te zwijgen over een administratieve jungle van jewelste. Het frustratielevel over het uitzoeken en laten goedkeuren van m’n vakken komt regelmatig boven de besneeuwde bergtoppen van de Dolomieten uit.
Al met al klopt het beeld van Erasmus als een periode vol met mogelijkheden en kansen met de realiteit die ik tot nu heb ervaren. En als ik een mindere dag heb, dan knalt er Zitti E Buoni uit m’n boxen en trek ik een goeie fles rosé open.
Oscar Delissen is vierdejaars student Levensmiddelentechnologie en studeert aankomend half jaar in Bolzano, Italië.
