tekst: Anne van der Heijden
Wie? Maaike Visser ( 24), masterstudent Voeding en Gezondheid
Wat? Thesisonderzoek naar een nieuwe rijstsoort
Waar? Parbatipur, Bangladesh
‘Ik heb niet zelf voor Bangladesh gekozen. Ik was bij een interessante presentatie over thesisonderwerpen die verband houden met micronutriënten-deficiënties in landen met lage inkomens. Ik heb toen mijn top 5 doorgegeven en kreeg dit toegewezen: een onderzoek naar de gezondheidseffecten van een rijstsoort met een verhoogd zinkgehalte.
Geweld
Voor het onderzoek ben ik twee maanden in Bangladesh geweest samen met een andere studente van Wageningen. Ik wilde ook nog twee weken door het land gaan reizen met mijn vriend, maar door de verkiezingen was het nogal onrustig, dus toen zijn we twee weken naar Nepal gegaan. Volgens de mensen in Bangladesh die ik over de verkiezingen sprak, zijn die deze keer redelijk vreedzaam verlopen. Andere jaren was er al maanden van tevoren geweld, nu werden er pas een week van tevoren mensen vermoord. Toch voelde ik me minder vrij om te gaan waar ik wilde.
Bangladesh is erg mooi, de mensen zijn lief en oprecht. Ik vond alleen dat er weinig natuur is. Er wordt veel rijst verbouwd en het land wordt efficiënt gebruikt voor akkerbouw. Het is er ook dichtbevolkt. Dat had ik op zich wel verwacht, maar het is echt superdichtbevolkt. Zelfs in het rurale gebied zijn overal mensen.
Meute achter je aan
Mijn medestudent en ik vergeleken kinderen die normale rijst aten met kinderen die biofortified rijst kregen. We kwamen ook veel in kleine dorpjes en bij gezinnen thuis, waar je normaal als toerist niet komt. In dit rurale gebied waren de mensen duidelijk niet gewend aan buitenlanders. We werden soms openlijk aangestaard en af en toe had je een meute van twintig kinderen achter je aan die je overal volgde. Ze spraken ook geen Engels, er was een flinke taalbarrière. Om in het middelpunt van de aandacht te staan maar niet te kunnen communiceren, was niet altijd fijn.
Ik heb nu alle data, die ben ik aan het analyseren. Ik hoop over een paar maanden klaar te zijn. Ik vond het leuk dat ik een project had over micronutriëntentekorten in lage-inkomenslanden, want daar ben ik al sinds mijn bachelor in geïnteresseerd. Hopelijk kan ik daarmee verder.’