Tekst: Vincent Oostvogels
Gefeliciteerd! Een Wageninger, hier ooit begonnen als student Dierwetenschappen en recent voorzitter geworden van onze raad van toezicht, aan het hoofd van ’s lands grootste natuurbeschermingsorganisatie: dat doet me deugd. Dat je destijds na een paar weken overstapte naar de studie Agrarische Economie is je vergeven.
Maar Jeroen, we moeten het hebben over die club van ons. Van óns ja, want ik ben één van de 700.000 leden van Natuurmonumenten. De vereniging lijkt zoekende. Ze heeft de meest deskundige ecologen in dienst, maar raadpleegt steeds vaker het volk over natuurbeheer. De enquêtes over bijvoorbeeld grofwild en recreanten volgen elkaar op.
Natuurbeheer kan niet meebewegen met de grillen van de publieke opinie
Dit voorjaar ontstond er ophef over bomenkap in natuurgebieden. Natuurmonumenten liet meteen weten geen boom meer te vellen totdat – je raadt het al – ze haar achterban had geraadpleegd. Het vragenlijstje staat nog open; googel maar op ‘enquête bomenkap’. Je hoeft geen eik van een beuk te kunnen onderscheiden om je mening te mogen geven.
Natuurlijk, draagvlak is belangrijk, maar ik denk niet dat natuurbeheer zich ervoor leent om mee te bewegen met de grillen van de publieke opinie. Natuurmonumenten werd ooit opgericht uit protest tegen plannen om Amsterdams huisvuil in het Naardermeer te dumpen. Als er destijds eerst een enquête onder Amsterdammers was gehouden, was dat meer er nu niet meer geweest. Dus, beste Jeroen, laat Natuurmonumenten alsjeblieft draagvlak creëren voor weloverwogen beheer, in plaats van uit te zoeken voor welk beheer er draagvlak bestaat.
Vincent Oostvogels (22) zoekt in zijn twee masteropleidingen Forest and Nature Conservation en Animal Sciences het kwetsbare raakvlak op tussen natuurbeheer en voedselproductie.