Toen ik kwam werken bij WUR had ik weinig ervaring met Wageningen als academische entiteit, maar ik had al wel rondgelopen bij aantal andere universiteiten. Een van de verschillen tussen de technische universiteiten en andere universiteiten die mij opvielen, was de enorme focus op het uitvinden van nieuwe dingen en de manier waarop studenten werden gestimuleerd om snel oplossingen te verzinnen en die ook door middel van een (fictieve) start-up te vermarkten. Niet alleen de studenten werden getraind in het ontwikkelen van een ondernemende geest, ook veel van de hoogleraren die ik in Delft en Eindhoven ontmoette, hadden bedrijven, een start-up of in ieder geval enkele patenten op hun naam.
In Wageningen ging het anders. De eerste ervaring die ik had met ondernemend denken, was de instructie die ik kreeg over het netjes opgeven van nevenwerkzaamheden en de opdracht pas iets te doen als ik daar expliciete toestemming voor had van mijn leidinggevende. Ik zag ook weinig tot geen Wageningse hoogleraren die bedrijfjes hadden of met start-ups bezig waren.
Wat is inspirerender dan een docent die uit eigen ervaring kan vertellen over ondernemen?
Guido Camps, postdoc bij Humane Voeding
Van mij mogen er juist wel wat meer van dit soort nevenwerkzaamheden gevraagd worden van onze stafleden. Ik denk dat ondernemend denken of een onderneming starten een belangrijke ervaring is die niet alleen een mogelijkheid van valorisatie van onderzoek biedt, maar ook een verrijking van onderwijs kan zijn. We zijn studenten aan het opleiden die niet alleen academicus willen worden, maar sommigen juist ondernemer. Wat is dan inspirerender dan een docent die uit eigen ervaring kan vertellen over een succesvolle of – qua onderwijs wellicht meer instructief – een gefaalde business.
Mijn voorstel is om bij het nieuwe erkennen en waarderen niet alleen te kijken naar publicaties, PhD’ers en andere academische zaken, maar ook te belonen als iemand een onderneming is gestart of een patent weet te licenseren. Ondernemende studenten verdienen ondernemende docenten en onderzoek landt pas echt in de maatschappij als iemand het daarnaartoe brengt.
Guido Camps (37) is dierenarts en postdoc bij Humane Voeding. Hij houdt van bakken, bijen houden en bijzondere dieren.
Inderdaad Guido, een breder perspectief is zeker waardevol. En gelukkig hebben we ook toonzettende voorbeeld docenten, hoogleraren en andere ondernemende collega’s. Iets voor een serie in Resource denk je niet?
Met prachtige onderzoeksresultaten ook daadwerkelijk impact maken door de toepassing ervan in de maatschappij, is vaak niet eens zo makkelijk. Het vergt een ondernemende houding, een route kunnen ontwaren wat er voor nodig is om in de praktijk te komen, als ook kunnen organiseren om het breder of mondiaal te kunnen laten landen dan een eerste keer. Het vraagt een bredere skill set dan alleen goed onderzoek en goed onderwijs, en een inzicht in wie welke rol pakt. Dus ook nog eens goed kunnen samenwerken met verschillende organisaties die elk weer net een andere rol hebben.
Juist daarom hebben we als WUR de ambitie om met het ondernemerschapsonderwijs toe te groeien naar een bereik van 80% van onze studenten. Om ook de mind- en skillset mee te geven en die vertaalslag te zien (wat is er voor nodig is om die mooie nieuwe innovaties in de praktijk te brengen). Meer info bij Lisa Ploum de WUR coordinator op Entrepreneurship Education.
Ha Sebastiaan,
Een mooie serie lijkt me zeker wat, maar daarvoor moet je bij onze hoofdredactie zijn, mijn warme aanbeveling heb je.
Ben wel benieuwd of jij ook het belang van onderschap voor onderwijs zo ver onderschrijft dat dit als punt wordt meegenomen in het TT systeem zodat de staff hierin gestimuleerd wordt, zoals ik poogde te stellen in de column.