Tekst: Eva van der Graaf
‘Twee jaar geleden heb ik mijn bachelor Milieuwetenschappen in Madrid afgerond. Ik had geen idee wat ik moest doen, dus besloot ik om te gaan reizen. Ik heb een tijdje in Engeland gewerkt, als afwasser bij een restaurant.’ Toen hij genoeg had gespaard, vertrok Ignacio naar Oost-Azië. Hij reisde door Thailand, Laos, Cambodja en Vietnam. ‘Tijdens mijn reizen heb ik van alles meegemaakt, van slapen in de jungle tot zwemmen met fluorescerend plankton in Cambodja en logeren bij lokale gezinnen. Maar het was niet allemaal leuk. Ik heb een motorongeluk gehad in Vietnam in the middle of nowhere en moest verder reizen op krukken.’ Na zes maanden besloot Ignacio terug te gaan naar Madrid, waar hij zich verloren voelde. ‘Ik besefte dat ik iets zinvols wilde doen in plaats van alleen maar van het leven genieten. Ik begon erover te denken om een master te doen.’ Omdat Ignacio al voor een Erasmus-uitwisseling in Wageningen was geweest, besloot hij om zich aan te melden voor de master Forest and Nature Conservation. Je ziet het: ik ben toegelaten en alles is goed!’
Ik heb een motorongeluk gehad in Vietnam in the middle of nowhere
Soms mist hij de levendigheid en energie van Madrid. ‘Ik mis culturele activiteiten en livemuziek.’ Maar Ignacio waardeert hij ook de rust van Wageningen. ‘Ik hou ervan om rond te fietsen en verschillende mensen te leren kennen. Er zijn zoveel verschillende soorten mentaliteiten en culturen. Ik vind het belangrijk om op elke plek waar je bent de speciale dingen te waarderen. Ik ben blij om hier te zijn, maar ik kon me altijd al snel aanpassen.’
In zijn vrije tijd schildert Ignacio graag. ‘Abstracte dingen. Ik hou ook van schrijven. Alles wat in mijn hoofd opkomt, maar vooral korte verhalen.’ Samen met een vriend heeft Ignacio een club voor filosofie en kunst opgericht. ‘We hebben nog geen naam, maar we hebben deze groep net opgezet met Spectrum. Het idee is om verschillende onderwerpen te bespreken en vervolgens verschillende kunstvormen te gebruiken zoals schilderen, tekenen en kleien om te laten zien waar we over praten.’