In deze rubriek geeft een promovendus uitleg bij de prikkelendste stelling uit zijn of haar proefschrift. Deze keer Fernando Alexander García-Bastidas, die op 19 maart promoveerde op zijn onderzoek naar Panama-ziekte in bananen.
Stelling: Wetenschap is zinloos zonder communicatie
‘Meestal delen wetenschappers hun resultaten in wetenschappelijke tijdschriften of op vakconferentie. Dit is prima als je met je vakgenoten wilt communiceren. Maar ik denk dat het nog belangrijker is om je resultaten met het algemene publiek te delen. Daarin falen wetenschappers nu.
Vandaag de dag heeft iedereen dankzij het internet de mogelijkheid om met een groot publiek te communiceren. Dat is mooi, maar daarin schuilt ook gevaar. Ik heb wat rare dingen voorbij zien komen, zoals bananenschillen die kanker kunnen genezen. En een paar maanden geleden adviseerde een kruidengeneeskundige een jongen met diabetes om lavendel in plaats van insuline te gebruiken. Die jongen is nu dood.
Artikelen met nepwetenschap zien er vaak professioneel uit, dus het is moeilijk voor mensen om te onderscheiden wat waar is en wat niet. Ik denk dat wetenschappers hier een verantwoordelijkheid hebben. Niet iedereen is er even goed in; het zou ook belachelijk zijn als iedere wetenschapper ineens een communicator wordt. Maar er zijn altijd een paar mensen die het leuk vinden. Ik denk dat binnen iedere onderzoeksgroep ten minste één wetenschapper deze rol op zich moet nemen, in nauwe samenwerking met de communicatieafdeling. Daarnaast lijkt het mij goed als de universiteit een vak wetenschapscommunicatie toevoegt aan elke bachelor- en masteropleiding.’