Cannabisproducten zijn populair. Niet alleen de spullen die THC (tetrahydrocannabinol) bevatten en waar je high van wordt, maar ook de vele oliën, vapes, kauwgum etcetera gebaseerd op CBD (cannabidiol). Die laatste bevatten volgens het etiket geen of heel weinig THC. Maar die informatie klopt vaak niet, laat onderzoek van Si Huang zien. Zij promoveerde op de ontwikkeling van nieuwe analytische methoden om CBD en THC te detecteren.
Toward the safe use of Cannabis and Cannabis-derived product heet haar proefschrift. Voor die veiligheid is het belangrijk dat je THC en CBD snel en eenvoudig kunt identificeren. ‘Als je CBD voor je gezondheid wilt gebruiken, moet je er zeker van kunnen zijn dat je niet vergiftigd wordt’, zegt Huang. ‘De consument moet er van op aan kunnen dat het product goed is. Maar er is zo veel rommel op de markt.’
Tweelingen
De cannabinoïden CBD en THC zijn chemisch gezien tweelingen. Ze zijn structurele isomeren en lijken dus sprekend op elkaar. Desondanks hebben ze totaal verschillende eigenschappen. Er bestaan bovendien nog vele andere erop lijkende stoffen. Om die met chemische analyse uit elkaar te halen valt niet mee. Huang gebruikte hun verschillende affiniteit voor zilver om daar een mouw aan te passen.
‘Zilver-ionen houden van onverzadigde, dubbele bindingen’, legt Huang uit. ‘CBD heeft er twee in het molecuul, THC maar eentje. Zilver-ionen binden daardoor sterker aan CBD dan aan THC. Op basis van dit verschil in affiniteit heb ik verschillende scheidingsmethoden ontwikkeld.’ Eenvoudige methoden die door leken kunnen worden toegepast, maar ook in situaties waar kostbare lab-apparatuur bij komt kijken.
Smartphone
Een voorbeeld van een eenvoudige methode is de scheiding met TLC, oftewel dunne-laag chromatografie. Stoffen worden gescheiden op een met zilvernitraat bewerkt silica-plaatje en vervolgens gekleurd. Een smartphone zet die kleuren om in hoeveelheden werkzame stof. ‘Er is nog meer validatie nodig’, zegt Huang. ‘Maar de methode heeft veel potentie, bijvoorbeeld om in het veld marihuana van hennep te onderscheiden.’
Voor TLC is geen kostbare apparatuur nodig en geen labkennis. Geavanceerder is de paperspray-ms (massaspectrometrie)-methode die Huang ontwikkelde. Daarbij maakt ze gebruik van het verschil in gewicht tussen cannabinoïden die al of niet aan zilver zijn gebonden. Door die binding aan zilver ontstaan verschillen in gewicht, waardoor de massaspectrograaf ze kan scheiden.
Foute labels verschaffen valse zekerheid. Ze ondermijnen bovendien het vertrouwen van de consument in de industrie
Si Huang, onderzoeker Organische Chemie
Met deze methode onderzocht Huang diverse consumentenproducten, waaronder een tiental CBD-oliën. De producten kocht ze online of in de lokale coffeeshop. Het resultaat schokte haar. ‘De labels claimden allemaal dat er 100 procent pure CBD in zat en geen of nauwelijks THC. Mijn methode liet zien dat in zes van de tien oliën het gehalte THC veel hoger was dan op het label stond.’
Niets
Een vape-olie die ze onderzocht, bevatte volgens het etiket 40 procent ∆10-THC, een THC-isomeer. Tot haar verbazing zat er helemaal niets in. Het bracht haar tot de stelling dat er op cannabisproducten beter geen label kan zitten dan een fout label. ‘Aan foute labels kleven gezondheidsrisico’s. Foute labels verschaffen valse zekerheid. Ze ondermijnen bovendien het vertrouwen van de consument in de industrie.’
Si Huangs onderzoek was een samenwerking van WUR met Hunan Normal University in China. Promotoren: Han Zuilhof en Bo Chen.