Studentenhuis The Big Five Het is een zware tijd, maar de coronapandemie brengt mensen ook dichter bij elkaar. Zo ook in deze drie studentenhuizen. ‘Door corona is het huis opeens je grootste sociale activiteitenplek geworden.’
‘Samen ontbijten, thee drinken en Zondag met Lubach kijken’
Masterstudent Animal Sciences Monica van Leeuwen (23) en bachelorstudent Environmental Sciences Konrad Peckolt Fordal (23) wonen beiden in Huize 12 Hoog in het centrum van Wageningen.
Van Leeuwen: ‘We wonen daar met z’n zessen, drie jongens en drie meiden. Voor corona was het een best druk huis. Naast de studie zit iedereen wel bij een studentenvereniging of een studievereniging. Daardoor leefden we soms een beetje langs elkaar heen. Door corona is het huis opeens je grootste sociale activiteitenplek geworden. Dat is een grote verschuiving.’
Peckolt Fordal: ‘Sinds corona brengen we veel meer tijd met elkaar door. We eten vaker samen. Zoiets deden we vroeger ook wel eens, maar niet vaak met z’n allen tegelijk. We spreken elkaar nu ook veel meer. Je leert elkaar nu ook echt kennen.’
Van Leeuwen: ‘Dat vind ik zelfs leuk aan corona: we zijn echt een soort familie geworden. We doen ook allerlei activiteiten die we voor corona niet zouden doen, zoals een Tour de Chambre: iedereen had zijn kamer in een bepaald thema versierd en daar een activiteit bij verzonnen. Een huisgenoot had zelfs een zwembadfeest gemaakt in zijn eigen kamer!’
Van Leeuwen: ‘We hebben ook een speurtocht door Wageningen gedaan en in de zomer zijn we op “huisvakantie” geweest. Eerst zouden we naar Konrads familie in Noorwegen gaan, maar dat kon natuurlijk niet door corona. Toen hebben we het plan gewijzigd en zijn we op bezoek gegaan bij alle ouders van huisgenoten die in Nederland wonen.’
Peckolt Fordal: ‘Maar het zit ‘m ook in de kleine dingen. Samen ontbijten, lunchen, thee drinken. Zondag met Lubach kijken. Ook door dat soort dingen samen te doen, word je hechter als huis.’
‘Het voelt alsof we een gezinnetje zijn geworden’
Annebelle Jonker (22) is masterstudent Aquaculture and Marine Research Management en woont in studentenhuis The Big Five.
‘Ik woon nu tweeëneenhalf jaar in de wijk Tarthorst in een hecht huis met vier andere meiden en een kat genaamd Eevee. Voor corona was iedereen actief en druk: elke dag naar de uni, elke avond wel iets te doen. We aten wel vaak samen met wat huisgenoten en gingen ook wel stappen, maar meestal niet met z’n allen. Kortom: het was gezellig maar iedereen had een actief eigen leven.
‘Sinds corona zijn we allemaal veel meer thuis. We ontbijten, lunchen en eten samen; we kijken de hele avond samen tv; we chillen samen. Op gegeven moment zijn we Japanse puzzelboekjes gaan kopen om met elkaar te puzzelen. We kijken samen naar de Formule 1 en wedstrijden van Ajax. ’s Avonds vraagt regelmatig iemand: “wie wil er een biertje?” en voor je het weet is het vier uur ’s nachts en heb je de hele avond zitten kletsen. We waren al vrienden toen we hier kwamen wonen. Maar als je veel zulke avonden met elkaar doorbrengt en goede serieuze gesprekken voert, word je wel hechter.
‘Vanaf dat de sportschool voor de eerste keer dichtging, zijn we met z’n allen fanatiek in de woonkamer gaan sporten. Dan zetten we op YouTube een sportklasje aan en doen we mee. Met Kerstmis hadden we een kerstdiner: we versierden de woonkamer en iedereen trok iets leuks aan en verzorgde een gerecht. Daarna gingen we spelletjes spelen.
‘Voor corona gingen we vaak samen studeren in de UB. Nu studeert iedereen op de eigen kamer. We lopen vaak wel gewoon bij elkaar naar binnen om even te chillen. Het voelt echt alsof we een soort van gezinnetje zijn geworden.’
‘Muziek bracht ons dichter bij elkaar’
Stefanus Mega Prabawa (26) masterstudent Food Technology, heeft geen huis- maar ganggenoten in de Bornsesteeg.
‘We wonen met z’n negenen in een multiculturele gang in Bornsesteeg. Er wonen Nederlandse, Chinese, Vietnamese, Italiaanse en Indonesische studenten. Sinds de coronapandemie eten we vaker samen. Op een gegeven moment kwamen we op het idee om een karaokeavond te organiseren na het eten. Hannah, een van mijn Nederlandse vrienden, nam haar gitaar mee. Ze vond het spannend, maar ik zag dat ze talent had, goed gitaar speelde en mooi kon zingen. Zelf hou ik ook heel erg van zingen en van het een kwam het ander.
‘Na vele avonden samen repeteren, traden we voor het eerst op tijdens een van onze gangdiners. We speelden het nummer ‘BEST PART’ van H.E.R. voor onze ganggenoten. Het was een mooi emotioneel moment, ook omdat het de laatste avond was van Flavio, één van onze huisgenoten. De volgende dag keerde hij terug naar Italië omdat hij klaar was met zijn studie aan WUR. De muziek bracht ons dichter bij elkaar.
‘Na het afscheid van Flavio zijn Hannah en ik doorgegaan met repeteren. Soms kloppen we op de deur bij vrienden in de flat en geven we een miniconcert. Natuurlijk spelen we niet perfect, maar het is een leuke afleiding en een verrassing voor vrienden die live muziek missen.’