‘Valt hier nog wat te bestuiven?’

Artivist Paul Wennekendonk laat zijn sporen na op de campus.
Paul Wennekendonk plaatst zijn eerste bordje. Foto Roelof Kleis

Je kunt ze zomaar tegenkomen op de campus: de lichtelijk uitdagende bordjes van Paul Wennekendonk. Verstopt in het groen. Een kunstzinnige uitvoering van een hommel, met daaronder teksten als die uit de titel. In het Engels uiteraard. De bordjes ondersteunen de Bioblitz die al een paar weken aan de gang is.

Wennekendonk, ontwerper van huis uit, noemt zichzelf een artivist. Dat is geen verschrijving. Als artivist voert hij op artistieke manier actie. En die actie richt zich op de tanende biodiversiteit. Met de bordjes op de campus wil hij de aandacht vestigen op de natuur. Dat we daar zuinig op moeten zijn en die moeten koesteren. ‘Met die bordjes zaai ik die boodschap uit’, omschrijft hij het zelf.

Het idee voor de hommelbordjes ontstond vorig jaar. ‘Ik wilde wat dwingender vertellen dat het met name met de insectenwereld erg slecht gaat. Eerst ben ik grafiti gaan maken op behangpapier en dat op muren gaan plakken. Daar maakte ik dan foto’s van voor Instagram en Facebook. In de hoop zo een groter publiek te bereiken. Het mondde uit in deze kleine ansichtkaart-achtige bordjes.’

Hommel

De keuze voor de hommel als illustratie ontstond toevallig. ‘Er kwam er letterlijk eentje op mijn pad. Hij stond voor mijn voeten in de grond te wroeten. Ik dacht: wat doet dat beestje daar? Waarom zit-ie niet op een bloem? Ik ging me erin verdiepen. En van het een kwam het ander.’ De bordjes plaatste Wennekendonk vervolgens als een soort guerilla-expositie in de stadsnatuur.

Via via hoorde Wennekendonk van de Bioblitz op de campus. Met de plaatsing van in totaal twintig bordjes als resultaat. Die bordjes staan er overigens met toestemming, benadrukt hij.

Lees ook:

Leave a Reply


Je moet inloggen om een comment te plaatsen.